DAG 1 - RIT: DIKSMUIDE-DIKSMUIDE

Liep niet zoals verwacht qua voorbereiding. De parking aan de IJzer toren bleek niet beschikbaar maar er was nog een kleinere parking een eindje verderop maar ik vreesde dat het niet groot genoeg zou zijn om alle wagens kwijt te raken en mijn vrees was terecht want enkele leden moesten hun vierwieler ergens anders achterlaten. Tijdens deze verkenning hadden we na 29km. nog geen enkele mogelijkheid gevonden om een stop te voorzien tot ik in Spermalie de kerktoren van Schore kon ontwaren, daar naartoe en er zaten twee dames op het terras te keuvelen.

“Dag dames ist nie open da? A neet tis mo den eeste meie openinge van uze nieuwe zake mo zet je mo wi want kzien daj dust et. Jammo kzie nie ollene wi der kommen der nog drie achter. Das gin probleem wuk zoei willen drienken en kzeggen ja gif mor u Westmalle dubbel” en dan waren Rosita, Georgette en Patrick ook toegekomen. Nu hadden we een stop gevonden maar het volgende probleem stelde zich meteen, de maandag zou hun sluitingsdag zijn en laat onze eerste rit ook de maandag zijn zal je ook begrijpen dat ik een beetje teleurgesteld was totdat we na een tijdje palaveren en nog een Westmalle overeengekomen waren dat ze deze maandag zou opendoen en voor twintig personen pannenkoeken bakken voor onze groep. Er reste mij alleen nog de rit een beetje aan te passen om niet te veel km te hebben. De rit liep over landelijke wegen van Diksmuide naar Stuivekenskerke, Mannekesvere, Spermalie, Schore met stop in  bistro de Schorenaar, voor de fietser en of wandelaar de place to be voor een frisse pint of iets anders, de pannenkoeken zijn er een echte aanrader vandaaruit ging het terug richting Spermalie (maar ik ben eens benieuwd hoeveel leden het door hadden dat we daar al gereden hadden richting de schorenaar) Keiem waar we in de verte de IJzertoren zagen opdagen en onze eerste rit veilig en wel afsloten om van daaruit met de wagen naar het hotel te rijden. Knooppunten dag 1. (49-48-52-3-4-88-85-5-39-36-30-37-95-46-1-54-56-27-7-28-57-69-6-75-74-49.)

DAG 2 -RIT: IEPER-FINTELE_IEPER

Over de tweede dag kunnen we zeggen dat het slecht was. Zodra de ogen open gingen samen met de kamer gordijnen zagen we niets dan donkere wolken boven Ieper. Enfin iedereen naar het uitgebreid ontbijt waar we naar elkaar zaten te staren met het gedacht wat zal er vandaag gebeuren fietsen of niet fietsen. Na dat de buiken en de spieren aangesterkt waren moesten knopen doorgehakt worden want er waren leden die wilden fietsen maar ook leden die het echt niet zagen zitten om hun stalen ros van stal te halen. We moesten als bestuur zijnde de keuze laten aan de leden zelf, en ja hoor zeven waren bereid om het slechte weer te trotseren. Nog even een alternatief zoeken voor hen die niet zouden fietsen, dat was ook relatief vlug opgelost want het bestuur had onderling beslist om een bezoek te brengen aan de bunker in de buik van de Kemmelberg

Dit was dan ook vlug opgelost het voordeel van een goede verstandhouding in het bestuur is dat er instant problemen, als je dat al een probleem kan noemen opgelost kunnen worden. Wat wel een probleem was, was een afgelopen ketting en laat het dan nog de mijne geweest zijn allez de mijne niet maar de ketting van Rosita haar fiets, ik kon er niet aan werken vanwege mijn handicap maar gelukkig was er volk genoeg mee om mij bij te staan en dit in de striemende regen, bedankt gasten om het euvel zo snel en zo goed opgelost te hebben. Dan maar de tocht verdergezet richting BIJ DE WITTEN in Fintele waar we vorig jaar ook smakelijk gegeten hadden. Het was weliswaar hun sluitingsdag maar ze hadden na veel telefoons en e-mails beslist om de afspraak met de kapper voor mevrouw af te zeggen en speciaal vanuit Roeselare dus moesten we de afspraken naleven wat we dan uiteraard gedaan hebben. Ondertussen waren de niet fietsers aangekomen en konden we aan tafel. En ja het heeft daar weer ferm gesmaakt. De fietsers moesten nog een dertigtal km. afhaspelen weliswaar in drogere omstandigheden dit keer. De rest vertrok naar Kemmel voor het bezoek aan de bunker. Kortom hoe het slecht weer die dag nog in een meevaller kan veranderen. De fietsers waren tevreden en de niet fietsers hebben weer wat bijgeleerd.

Knooppunten dag2 (35-24-25-75-8-52-74-73-91-95-89-59-60-4-69-70-71-31-80-90-50-82-94-34-12-17-66-35.)

DAG 3 – RIT: IEPER-PALINGBEEK-ZONNEBEKE-IEPER.

Dag drie zag er veelbelovend uit toen ik de gordijnen van de kamer opentrok, het zag er in ieder geval droog uit dus dat kon slechter. Wanneer ik als laatste de ontbijtzaal betrad zag ik niets dan glunderende gezichten ik moest nog aan mijn ontbijt beginnen wanneer ik al de vraag gesteld kreeg hoe laat we zouden vertrekken dus moest ik vlug wat achterover kappen.

Afgesproken beneden in de fietsstalling om tegen tien uur te starten. Iedereen was ruim op tijd en daar klonk het eerste fluitsignaal, richting domein palingbeek waar destijds duizenden terra cotta beeldjes opgestapeld lagen om de gesneuvelden van de éérste wereldoorlog te herdenken. Enkele kilometers verder kwamen we aan in de Dreve waar zich het standbeeld bevindt van The Brothers in arms. Toen Sofie die met haar wagen voor gereden was de parking opreed kon ze niemand beter tegen het lijf lopen dan de cafébaas van de Dreve die prompt zijn diensten aanbood om ons te gidsen door het ongelofelijke maar ware verhaal van de twee Australische broers. Ik had wel een beetje huiswerk gemaakt via Wikipedia maar ik heb het wijselijk niet bovengehaald. Zijn verhaal was zo boeiend dat iedereen aan die man zijn lippen hing.

Vandaaruit ging het richting restaurant De corner in Zonnebeke waar we volgens mij weer een schot in de roos troffen wat betreft het middagmaal. We moesten enkel de baan oversteken na het eten om het Passendale war museum 1917 te gaan ontdekken iedereen was toch wel onder de indruk van hetgeen zich daar gedurende de oorlogsjaren heeft afgespeeld. Terug de fiets op naar het volgende monument namelijk Tyne Cott Cemmetry waar maar liefst elfduizend soldaten begraven zijn en vijfendertigduizend namen gegraveerd staan in de muren van soldaten die als vermist opgegeven zijn en geen graf gekregen hebben. We konden er niet lang bij stil staan want we moesten nog een heel stuk terugfietsen en het parcours werd altijd maar zwaarder voor sommigen gezien het hoogteverschil per momenten, maar geen nood iedereen heeft goed en veilig de rit en zo de drie daagse kunnen afsluiten. Eenmaal aangekomen aan het hotel restte er ons nog enkel afscheid te nemen van elkaar en een goede terugreis te wensen. Ik zou zeggen op naar de volgende.

Het bestuur dankt alle deelnemers voor hun aanwezigheid en gedisciplineerd gedrag op de baan. Knooppunten dag 3 (35-36-17-98-48-47-33-63-65-85-42-72-18-80-81-84-36-29-99-95-83-62-22-23-64-24-35.)